Januari

18-20 januari 2008

Over het derde bb-weekeind te januari 2008

door: PCM

door Michiel Carlier



In dit stukje wil ik graag het afgelopen weekeind de revue laten passeren. Het zal jullie niet ontgaan zijn, dat team PCM, dit weekeind gezien, op een vierde plaats is geëindigd! Dit heuglijke feit vormt de reden voor dit stukje, maar wat mij betreft ook de reden om een feestje te organiseren.

Een feest compleet met ballonnen, champagne, uitnodigingen, gastenlijst met dress-code, partysnacks, opsmuk, nog meer champagne en een matje van kunstgras. Dat alles gestald in een roodwitte partytent, opgetrokken na de aanleg van een achtertuin. Maar goed, om niet meteen, en al te ver, van mijn onderwerp af te dwalen, wil ik beginnen bij de terugblik op afgelopen weekeind, en wel bij het einde.



De prijsuitreiking op zondag was een spetterende en gezellige happening, in vele opzichten vergelijkbaar met afgelopen kerstavond bij mij thuis. Wat een feest om onze teamnaam zo ver aan het einde pas te horen! De prijsuitreiking in de kuil kon door omstandigheden lekker vroeg op de dag en lang plaatsvinden, vrolijk ingeleid door twee kleine kinderen die daar volledig de show stalen. Die konden daar op geheel eigen wijze alle aandacht op zich vestigen en met het grootste gemak vasthouden.

Ik maak even een sprong in de tijd, naar de vrijdagavond. Ons team had besloten om naar het Bolwerk in Sloten te gaan. Daar hadden wij het voorrecht om Arjan te leren kennen, de nieuwe werknemer van Peter. Jullie hebben hem waarschijnlijk wel op de boerderij gezien. De avond in het Bolwerk werd verder nog gevuld met een spelletje biljard, voorzien van zo nu en dan opbouwend commentaar van een van de werknemers daar. Al met al een gezellige avond.

Zaterdagavond na het eten zochten we eerst team HSL op in café Jappie, gevolgd door een fascinerende en inspirerende presentatie over de resultaten van de GPS systemen, waarover ik nog wil vermelden dat ik deze techniek niet onbegrensd, maar zeker wel zoals deze op zaterdag gebruikt is, wil toejuichen.



Achteraf gezien is de bb-cup voor mij dit jaar een vat vol verassingen geweest. Chantal kreeg een zekere Pieter ter oren en wat ze hoorde nam al haar twijfel weg om ons team met hem te complementeren. Zo gezegd, zo gedaan, maar dat betekende dus niet ‘zo gezegd, zo verwacht’. Pieter trok ons team, voorbij de verwachting, tot grote hoogten omhoog, waardoor we direct een kanshebber waren voor een plaatsje bij de eerste acht. Het NZK is een evenement waar ik alleen nog maar over gehoord heb, en dat ik nu al met

goed vertrouwen tegemoet zie, maar wellicht dat dit gebaseerd is op de stuiptrekkingen van de overwinningsroes die mij overviel na het eerste weekeind.



Bij de eerste wedstrijd tijdens het eerste weekeind was er een fantastische \'outsiders\' rol voor ons weggelegd. We voeren ver in, zelfs ver voorbij, de voorhoede! Het was net, alsof de anderen nog niet helemaal wakker waren. Maar aan de andere kant, wie hadden er pasgeleden nog NZK gevaren? Wij niet. Wij hadden een kersvers team, nog helemaal niet op elkaar ingespeeld. Die eerste wedstrijd verliep wat mij betreft daardoor een beetje \'unreal\', waardoor ik dus eigenlijk nog niets wist. Waren wij nou zo snel, of waren de anderen nou zo langzaam? In de tweede wedstrijd hebben wij in de laatste 50 meter onze tweede plaats verruild voor een eerste, dat moment zal ik nooit vergeten. Dat laatste kruisrak hebben we op bovennatuurlijke wijze gevaren, en ik dacht even te zien dat de telltales in bladgoud veranderden...

Tijdens de derde wedstrijd hadden we de pech dat Matthijs daar over bakboord aan kwam denderen, precies op het verkeerde moment. Als we achter Matthijs hadden moeten aansluiten, dan waren er misschien ook nog twee boten langszij gekomen, die in het gat konden duiken. Maar goed, ik zal niet teveel in detail treden.

Het tweede weekeind leerden we dat we niet onoverwinnelijk waren, zodat we weer met beide benen op de grond kwamen te staan. Dat betekende dat ik een andere tactiek moest gebruiken om in het derde weekeind ons plaatsje in het klassement te behouden. Ik kwam op het idee om Pieter met de Land Rover op te halen vanaf het centraal station in Lelystad. Dat betekende dat hij zó langzaam naar de Ulepanne vervoerd zou worden, dat de drang om hard te gaan exponentieel zou toenemen. Die drang zou hij daarna in de boot vrijuit de loop kunnen laten gaan, resulterend in een plaatsje bij de eerste acht.



Het afgelopen weekeind heeft, zoals ieder weekeind, bij mij weer een hoop vragen opgeroepen. Ik zal een kleine greep uit het lijstje geven: hoe kunnen we anticiperen op de weersomstandigheden op het Slotermeer? De wind, vergeleken met de eerste twee weekeinden, kwam uit de tegenovergestelde richting; is hierdoor die windkuil ontstaan in het midden van het veld, evenals de vlagerigheid aan het einde van de dag? Hoe kunnen we hier het beste mee om gaan? Hebben we er goed aan gedaan om met vol zeil te varen en zo ja, hoe kunnen we bemanningsgewichts-technisch het beste met die vlagen om gaan? Hoe kun je voorkomen dat de tell-tales aan het zeil blijven plakken als het regent? Kun je ze dan beter aan het achterlijk doen, of überhaupt niet meer gebruiken? Hoe kun je voorkomen dat je koude handen krijgt, waardoor de kracht in je handen afneemt? Afwashandschoenen? Hoe moet de fokkenist het oplossen, wanneer de curry klemmen naar de roerganger toe staan? Is er echt geen beter systeem te bedenken voor het grondblok?

Deze en vele andere vragen komen bij me op, en dan klop ik wel eens bij iemand aan die bij de bb-cup aanwezig is, maar ze worden meestal nooit naar tevredenheid of volledig beantwoord. Is het misschien een idee om een, alleen voor ulepanne intructeurs toegankelijke, boekje of digitaal bestandje te maken waar specifieke bb-vragen beantwoord worden? Dan denk ik aan meer algemene vragen en meer wedstrijdtechnische vragen.

Tot zover ben ik niet erg creatief geweest met schrijven over de nodige aanvaringen en andere spectaculaire fenomenen tijdens afgelopen wedstrijden, maar die bewaar ik graag voor de andere teams die nog stukjes (zouden moeten) schrijven.

Ik wil tot slot op geheel cliche-achtige wijze de organisatie welgemeend bedanken, het was een feest om mee te mogen doen.



Tot later,

Michiel Carlier

Uitslagen

Zaterdag Cup

19 januari 2008

Finale Cup

20 januari 2008